ای از خرامت نقش پا خورشید تابان در بغل

از شوخی گرد رهت عالم گلستان در بغل

ابرویت از چین جبین زه کرده قوس عنبرین

چشم از نگاه شرمگین شمشیر بران در بغل

بی رویت از بس مو به مو توفان طراز حسرتم

چون ابر دارد سایه ام یک چشم گریان در بغل

دل را خیال نرگست برداشت آخر از میان

صحرا زگرد وحشیان پیچیده دامان در بغل

حیرت رموز جلوه ای بر روی آب آورده است

آیینه دارد ناکجا تمثال پنهان در بغل

دیوانهٔ ما را دلی در سینه نتوان یافتن

دارد شراری یادگار از سنگ طفلان در بغل

می خواست از مهد جگر بر خاک غلتد بی رخت

برداشت طفل اشک را چون دایه مژگان در بغل

هستی ندارد یک شرر نور شبستان طرب

این صفحه گر آتش زنی یابی چراغان در بغل

عشق از متاع این و آن مشکل که آراید دکان

آخر خریدار تو کو ای کفر و ایمان در بغل

کو خلوت و کو انجمن در فکر خود دارم وطن

چون شمع سر تا پای من دارد گریبان در بغل

چشمی اگر مالیده ام زین باغ بیرون چیده ام

وحشت کمین خوابیده ام چون غنچه دامان در بغل

در وادیی کز شوق او بیدل ز خود من رفته ام

خوابیده هر نقش قدم بگذشت جولان در بغل